การผิดศิลข้อ 3

ผลของการผิดศีลข้อ 3

1.มีผู้เกลียดชังมาก
2.มีผู้ปองร้ายมาก
3.ขัดสนทรัพย์
4.ยากจนอดยาก
5.ได้เกิดเป็นหญิง(เป็นหญิงที่อาภัพนะครับเช่นเป็นโส เภณี,ถูกข่มขีน,หน้าตาอัปลักษณ์,พิการ...)
6.เป็นกะเทย
7.เกิดเป็นชายในตระกูลต่ำ
8.ได้รับความอับอายอยู่เสมอ
9.ร่างกายไม่สมประกอบ
10.มีความห่วงกังวล วิตกอยู่เป็นนิจ
11.ผู้ที่ตนรักก็ถูกพรากไป

กุศลวิบากได้นำมาเกิดเป็นมนุษย์ แต่วิบากที่เป็นอกุศลมาเบียดเบียน
ทำให้มีความผิดปกติทางเพศ เพราะเจตนา(กรรม) ที่เป็นอกุศล เกี่ยวกับเรื่องเพศ (กาเมสุมิจฉาจาร )

การผิดศิลข้อ 3
ยามเมื่อยังมีชีวิตอยู่นั้น ผลของกรรม(การกระทำ) ย่อมเท่าทัน คือ
1. ผลที่เกิดกับตัวผู้ชายคนนั้นและผู้หญิงที่เป็นชู้ ก็ทุกข์ใจ ไม่สบายใจ กังวลใจ เพราะกรรมนั้นไม่เป็นที่ยอมรับสำหรับบุคคลทั่วไป
พวกเขาก็จะวุ่นวายใจเพื่อหาคนเข้าใจ เสียเวลาไปแทนที่จะกังวลสุข ก็กังวลทุกข์แทน
2. ผลที่เกิดกับผู้ละเมิดกาม เขาต้องคอยกังวลใจกลัวถูกจับได้ เพราะเข้าต้องลักลอบทำ หวาดระแวง เป็นกังวล ไม่ปกติสุข
และผลกระทบมากมายจากการพูดเท็จ หลีกเหลี่ยง หลบหลีก เสียเวลา ไม่สามารถพัฒนาและสร้างสรรค์ได้เต็มที่
3. ผลที่จะเกิดกับอนาคตเบื้องหน้า เป็นผลจากเหตุในวันนี้ เมื่อพวกเขาหลอกก็ยังต้องหลอกกันต่อไป
พวกเขาจะไม่ได้ยืนอยู่ในโลกของความเป็นจริง ทางเดินก็แคบลงเพราะความสร้างสรรค์น้อยกว่าที่ควร
ปัญหาตกกระทบที่ต่อเนื่องกันเป็นลูกโซ่มากมาย ยามเมื่อสิ้นชีวิตไปแล้ว
ภาวะจิตที่ต้องคอยแต่หวาดระแวง ซ้อนเร้น และหลอก หลีก หลบ ทำให้สภาวะจิตอยู่ในสภาพที่เรียกอ่านซ้ำๆแบบนั้น
พวกเขาจะไปอยู่ที่ใด อะไรที่ได้ซ้ำๆจนกว่าจะเท่าทันกรรมของพวกเขา


ตามสัพพลหุสสูตร
[๑๓๐] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ปาณาติบาตอันบุคคลเสพแล้ว เจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว
ย่อมยังสัตว์ให้เป็นไปในนรก ในกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน ใน เปรตวิสัย
วิบากแห่งปาณาติบาตอย่างเบาที่สุด ย่อมยังความเป็นผู้มีอายุน้อยให้เป็นไปแก่ผู้มาเกิดเป็นมนุษย์ ฯ

ดูกรภิกษุทั้งหลาย อทินนาทานอันบุคคลเสพแล้ว เจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว
ย่อมยังสัตว์ให้เป็นไปในนรก ในกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน ในเปรตวิสัย
วิบากแห่งอทินนาทานอย่างเบาที่สุด ย่อมยังความพินาศแห่งโภคะให้เป็นไปแก่ผู้มาเกิดเป็นมนุษย์ ฯ

ดูกรภิกษุทั้งหลาย กาเมสุมิจฉาจารอันบุคคลเสพแล้ว เจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว
ย่อมยังสัตว์ให้เป็นไปในนรก ในกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน ในเปรตวิสัย
วิบากแห่งกาเมสุมิจฉาจารอย่างเบาที่สุด ย่อมยังศัตรูและเวรให้เป็นไปแก่ผู้มาเกิดเป็นมนุษย์ ฯ

ดูกรภิกษุทั้งหลาย มุสาวาทอันบุคคลเสพแล้ว เจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว
ย่อมยังสัตว์ให้เป็นไปในนรก ในกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน ในเปรตวิสัย
วิบากแห่งมุสาวาทอย่างเบาที่สุด ย่อมยังการกล่าวตู่ด้วยคำไม่เป็นจริงให้เป็นไปแก่ผู้ มาเกิดเป็นมนุษย์ ฯ

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ปิสุณาวาจาอันบุคคลเสพแล้ว เจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว
ย่อมยังสัตว์ให้เป็นไปในนรก ในกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน ในเปรตวิสัย
วิบากแห่งปิสุณาวาจาอย่างเบาที่สุด ย่อมยังการแตกจากมิตรให้เป็นไปแก่ผู้มาเกิดเป็นมนุษย์ ฯ

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ผรุสวาจาอันบุคคลเสพแล้ว เจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว
ย่อมยังสัตว์ให้เป็นไปในนรก ในกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน ในเปรตวิสัย
วิบากแห่งผรุสวาจาอย่างเบาที่สุด ย่อมยังเสียงที่ไม่น่าพอใจให้เป็นไปแก่ผู้มาเกิดเป็น มนุษย์ ฯ

ดูกรภิกษุทั้งหลาย สัมผัปปลาปะอันบุคคลเสพแล้ว เจริญแล้ว กระทำ ให้มากแล้ว
ย่อมยังสัตว์ให้เป็นไปในนรก ในกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน ในเปรตวิสัย
วิบากแห่งสัมผัปปลาปะอย่างเบาที่สุด ย่อมยังคำไม่ควรเชื่อถือให้เป็นไปแก่ผู้มาเกิดเป็นมนุษย์ ฯ

ดูกรภิกษุทั้งหลาย การดื่มน้ำเมาคือสุราและเมรัยอันบุคคลเสพแล้ว เจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว
ย่อมยังสัตว์ให้เป็นไปในนรก ในกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน ในเปรตวิสัย
วิบากแห่งการดื่มสุราและเมรัยอย่างเบาที่สุด ย่อมยังความเป็นบ้าให้เป็นไปแก่ผู้มาเกิดเป็นมนุษย์ ฯ

ฝ่ายภรรยาหรือสามีที่ถูกคู่ครองของตนประพฤตินอกใจ ก็อโหสิกรรม จะได้ไม่เป็นกรรมเวรต่อกันอีก
ระหว่างนี้ก็ทำหน้าที่ภรรยาหรือสามีที่ดีอย่าให้ขาดตกบกพร่อง(จนกว่าจะเลิกกันจริงๆ)
ระหว่างนี้ก็ทำบุญ ทำทาน ทำสังฆทาน ไปเรื่อยๆ